دستینه های خورشید

امروز یه متن خوندم بآ همه ی فآز منفی که دآشت، امآ خیلی به دلم نشست

"مآ آدمهآ همیشه تآوآن اشتبآهآتمون رو پس نمیدیم....

گآهی تآوآن محبت هآمون رو پس میدیم... " ​​​​​​

رآست میگه. نه؟ 

دستینه های خورشید...

کاش میتونستم راحت بگم که اون 2 سال 3ماه چی کشیدم و باعث و بانی اون احوال خراب کی بوده... شاید نوشتن بی پرده حالمو بهتر میکرد، اما معذورم... شاید به خاطر حضور یک سری افراد محرم اما نامحرم... نمیخوام زندگیم از این تلخ تر بشه فقط کاش عشقم بفهمه که چقدر از عزیزانش رنجیدم و چقدر اون عمل بی فکرانش تو زندگیمون خرابی و عقب موندگی به بار اورد... من نمیتونم اون کینه رو از دلم پاک کنم چون مشخص نیست تا کی و کجا باید تاوان یک سری اعمال بقیه رو بدم و هر لحظه زندگی به کامم تلخ تر باشه فقط دعا میکنم این زخم نه دستینه های خورشید...